ప్రేమ... ఇది నిజంగా పరవశమే
నా 'తన పరిచయం' కాంటెస్టులో ఎంపికైన మొదటి కథ
తనని మొట్టమొదటిసారి స్కూల్లో చూసాను.
అప్పుడు నాకొక ఏడేళ్ళుంటాయేమో. మూడవ తరగతి చదువుతున్నా.
మా తరగతిలో తనుకూడా ఒకమ్మాయి, బొట్టు కింద బొట్టు పెట్టుకొని చాలా అందంగా కనిపించింది.
అలా రోజులు గడిచాయి, స్కూల్ మారాల్సివచ్చింది.
ఒక సంవత్సరం తరువాత మా స్కూల్లో చాలా మంది స్టూడెంట్స్ ఒక్కసారిగా చేరారు.
ఏదో స్కూల్ మూసేసారు, స్టూడెంట్స్ అందరూ మా స్కూల్లో చేరారని తెలిసింది.
చూస్తే, తను మా క్లాస్ రూంలో, నా పక్క బెంచ్లో. మేమిద్దరం స్కూలుకి వెళ్ళొచ్చేవాళ్ళం.
ఆ సమయానికి అది ప్రేమని తెలియదు, కాని తనకోసం పరితపించిపోయేవాడిని.
టైం బ్యాడ్. తను స్కూల్ మారింది. కాలం సాగిపోయింది. అలా రెండేళ్లు గడిచాయి. నేనూ స్కూల్ మారాను. అప్పటికి నా చదువు ఆరో తరగతికి చేరింది. అప్పుడు కూడా నా ప్రమేయం లేకుండానే ఆ అమ్మాయి చదువుతున్న స్కూల్లోనే చేరాను.
అప్పుడు మొదలైంది. ప్రేమంటే ఏంటో అర్ధమైంది.
మా ఇద్దరి పరీక్షల్లో మార్కుల్లో తేడా ఉండేదేమో గాని, మా స్నేహంలో ఉండేది కాదు.
మా ఇద్దరి మధ్య జరిగిన ఒక సరదా సన్నివేశమొకటి చెప్తాను.
నేను తొమ్మిదో తరగతిలో ఉన్నప్పుడు నాన్న కొత్త సెల్ ఫోన్ కొన్నాడు. అదే సమయంలో శివమణి సినిమా రిలీజ్ అయింది. సినిమాలో లానే నేను కూడా, ప్రతి చోట నా పేరు పక్కన మా నాన్న ఫోన్ నెంబర్ రాసేవాడిని. నాకు పోటీగా మా క్లాసులో ఒకడు తనని లవ్ చేసేవాడు.
వాడికి నత్తి, 'రా' పలకదు.
ఒకరోజు మేమిద్దరం బజారుకు వెళ్ళాము. తిరిగి వస్తుండగా, వన్ రూపీ కాయిన్ బాక్స్ దగ్గర ఆగి,
నన్ను తనకి కాల్ చేసి, వాడి లవ్ మేటర్ చెప్పమన్నాడు.
నాలో టెన్షన్ మొదలయింది. 'చెప్పను నువ్వే చెప్పు' అని అనేసరి, 'నాకు నత్థి గుర్తు పట్టేస్తుంది' అని కారణం చెప్పి నాతో కాల్ చేయించాడు. నేను భయపడుతూ కాల్ చేశాను, వాళ్ళ అమ్మ ఎత్తేసరికి ఏం మాట్లాడాలో అర్ధంకాక, 'ఆంటీ వనజ ఉందా?' అని అడిగాను
'వనజానా, ఆ పేరుతో ఎవరూ లేరు, ఉండు మా అమ్మాయికి ఇస్తాను' అని తనకి ఇచ్చింది.
అంతే తను హలో అనగానే, ఫోన్ వదిలేసి పరుగెత్తుకొని వెళ్లిపోయాం అక్కడనుండి.
రెండు రోజుల తరువాత
మా ఇంట్లో అందరం రాత్రి భోజనం చేస్తున్న సమయంలో, మా నాన్న ఫోనుకో కాల్ వచ్చింది, కానీ నాన్న రాంగ్ నెంబర్ అని చెప్పి కట్ చేసేసాడు. అంతలోనే 'ఎవరు నాన్న' అంటే, ఎవరో 'వనజా ఉందా అని అడిగారు' అన్నాడు. అప్పుడర్ధమైంది నాకు నన్ను ఆటపట్టించాడానికి కాల్ చేసిందని.
కాలం కదిలి పోయింది. పదవ తరగతి పరీక్షలు అయిపోయాయి. సెండాఫ్ పార్టీ రానే వచ్చింది.
ఆరోజు సాయంత్రం చాలా ముందుగా వెళ్లి, తనకోసమే ఎదురుచూస్తూ కూర్చున్న నాకు, తను లంగాఓణిలో కనిపించేసరికి గుండె వేగంగా కొట్టుకోవడం మొదలైంది. ఎవరో కొత్త వ్యక్తిని చూస్తున్నట్టే, నా ముందు కుర్చీలో కూర్చున్న తనని చూస్తూనే ఉండిపోయాను.
తన చేతి గాజుల చప్పుడు వింటూ, చెవుల దిద్దుల కదలికను గమనిస్తూ చూస్తూనే ఉండిపోయాను.
అంతలోనే నా నత్తి ఫ్రెండ్ పిలిచి, 'రేయ్ నేను పార్టీ అయిపోయాక, తనతో మాట్లాడాలి. సందు చివర ఆగమను' అన్నాడు. ఏదో తెలియని బాధతో 'వాడు నీతో మాట్లాడతాడంట, సందు చివర ఆగమన్నాడు' అనేసరికి చాలా కోపంగా నా వైపు చూసింది.
వాడు సైకిల్ మీద వేగంగా వెళ్ళి, 'ఐ లవ్ యు' అని చెప్పి అక్కడనుండి జారుకున్నాడు.
అంతే, తను ఆ చీకట్లో ఏడుస్తూ వెళ్లిపోవడం నాకింకా గుర్తుంది.
ఇంటర్లో కూడా ఒకే క్లాసురూంలో కలసి చదువుకుంటున్న సమయంలో మా నాన్న మరణం నా చదువుని ఆపేసేలా చేసింది. నను తనకి దూరం చేసింది.
ఇప్పుడు నా వయసు 27 ఏళ్ళు. తనని చూసి పదేళ్లకు పైనే అవుతుంది.
- శ్రవణ్ కుమార్, 27
*** ***
పాఠకుల హృదయాలకు దగ్గరైన కథ
ఇప్పుడు రిలీజ్ అయింది.
మీరు ప్రేమించే వారికి ఇవ్వగలిగే మంచి కానుక
*** ***
మీ ప్రశ్నలకు సమాధానం కావాలన్నా,
మీ కథని వేల మందితో పంచుకోవాలన్నా
లేక
మీ ప్రేమ లేఖను ఒకరికి తెలియచెప్పాలన్నా
ప్రతి వారం కనీసం ఒక్క ప్రశ్నకైనా సమాధానమిస్తాము.
సమాధానం సంతకం పేజీలో పోస్ట్ రూపంలో మీరు చూడొచ్చు.
*** ***
